баҳоия

[بهائيه]

д. таълимоти динӣ (асосгузораш Ҳусайн Алии Нурӣ мулаққаб ба Баҳоуллоҳ), ки дар миёнаи а. ХIХ дар Ироқ ва Эрон пайдо шуда, як навъ ислоҳоти ислом асоси онро ташкил медиҳад ва пайравонаш бо тарғиби ғояҳои мазҳабии бародарӣ ва забони ягонаи ҷаҳонӣ дини умумибашариро бунёд карданианд